افزایش دمای شمالگان چهار برابر سریع‌تر از گرمایش جهانی

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، شمالگان پیرامون قطب شمال است و بخش‌هایی از روسیه،  آلاسکا،  کانادا،  گرینلند،  لاپلند و سوالبارد و نیز اقیانوس شمالگانی (اقیانوس منجمد شمالی) را در بر می‌گیرد.

قطب شمال یک ششم کره زمین و به اندازه روسیه – چین و هند وسعت دارد.  بر اساس آمار بیش از ۶۰۰ میلیون نفر یعنی حدود ۱۰ درصد از جمعیت جهان در مناطق ساحلی با ارتفاع کمتر از ۱۰ متر و نزدیک ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر در ۱۰۰ کیلومتری ساحل زندگی می کنند و منابع معیشتی آنها از ساحل تامین می شود.

براساس گزارش تارنمای ساینس‌دیلی، پیتر چیلیک فیزیکدان و پژوهشگر حوزه تغییر اقلیم در آزمایشگاه ملی لس آلاموس آمریکا و نویسنده ارشد این مطالعه جدید در خصوص تحلیل دمای منطقه شمالگان گفت: ۳۰ سال برای نشان دادن تغییرات اقلیمی حداقل زمان است، اما ما بازه های زمانی را به ۲۱ سال کاهش دادیم و در این بازه زمانی محدودتر برخلاف مطالعات پیشین پی بردیم شاخص افزایش دمای قطب شمال (Arctic amplification index) بر اساس روال مشخص و ثابتی افزایش می یابد، همچنین شاهد دو مرحله افزایش دمای متمایز در سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۹ بودیم.

از آنجا که روند کلی تغییر اقلیم دهه‌ای شناسایی‌شده توسط چیلیک و همکارانش گرمایش جهانی و افزایش سطوح دریاها را تحت تاثیر قرار می دهد، پیش بینی تغییر اقلیم در آینده با دقت در بازه های زمانی کوچک‌تر برای برنامه ریزی به منظور کاهش تاثیرات آن و توسعه راهبردهای کارامد و تطبیق پذیر ضروری است.

منطقه شمالگان بر دما و وضعیت آب و هوای جهان اثر دارد. افزون بر این، آب شدن یخسار گریلند (پهنه‌ وسیع یخی با هزار و ۷۱۰ هزار کیلومتر مربع وسعت) باعث بالاآمدن سطوح دریاها می شود و در نتیجه زندگی بسیاری جوامع ساحلی را تحت تاثیر قرار می دهد.

این مطالعه شاخص افزایش دما در قطب شمال و منطقه شمالگان را بیشتر از عدد چهار در اولین دهه های قرن بیست و یکم نشان می دهد؛ چهار بار سریع تر از دمای جهانی و به شکل قابل توجهی سریع تر از آنچه در مطالعات پیشین و در بازه های زمانی ۳۰ تا ۴۰ ساله ذکر شده بود. مطالعات اولیه این شاخص را بین ۲ تا ۳ برآورد کرده بودند.

این گروه بین المللی تحقیقاتی از مجموع ۳۹ مدل تغییر اقلیم در الگوی مورد استفاده پروژه پیوندی مدل جفت شده فاز ششم (CMIP۶ collection of the Coupled Model Intercomparison Project)، چهار مدل را یافت که اولین مرحله افزایش دما را حوالی سال های ۱۹۸۶ بازتولید می کند؛ اما هیچ کدام از مدل ها گام دولت را در سال ۱۹۹۹ بازتولید نمی کند.

پروژه پیوندی مدل جفت شده شامل مجموعه ای از الگوهای تغییر اقلیم با استفاده از مجموعه ای معیارهای مشترک است و پروژه پیوندی مدل جفت شده فاز ششم نیز برای پنل بین‌دولی برای گزارش سنجش تغییر اقلیم اخیر استفاده شده است.

چیلیک در این زمینه اظهار داشت: ما اولین مرحله افزایش دما را به افزایش انتشار دی اکسید کربن و دیگر آلوده‌کننده‌ها در اتمسفر نسبت می دهیم؛ زیرا مدل های محتلفی نیز این روند را تایید می کنند اما تصور می کنیم مرحله دوم به دلیل تغییرپذیری اقلیم روی داده است زیرا هیچ یک از مدل ها این مرحله را بازتولید نکرده اند.

بر اساس این گزارش تغییرپذیری کوتاه مدت اقلیم به طور معمول توسط مدل های اقلیم و با بازه های زمانی ۳۰ ساله آنها قابل شناسایی نیست. این مطالعه علت این افزایش بی سابقه دما را بیان نمی کند، اما نویسندگان این مطالعه معتقد هستند علت های مرتبط شامل یخ‌دریا و همراه با تغییراتی در این است که چطور گرمای جوی و اقیانوسی به سمت قطب شمال حرکت می کند. افزایش آتی شاخص افزایش دمای قطب شمال ممکن است کمتر از اختلاف دمای بین قطب شمال و دمای استوایی باشد.

به گفته چیلیک گروه تحقیقاتی این مطالعه در آینده با استفاده از چهار مدل پیش بینی های دمای قطب شمال را بررسی می کنند. از آنجا که چهار مدل به درستی دست کم اولین مرحله را بازتولید کرده اند، برآورد می شود برای پیش بینی های بعدی مفید باشند.

مردم معمولا میانگین همه مدل ها را در نظر می گیرند و تصور می کنند مجموعه ای از مدل ها قابل اعتمادتر از یک مدل واحد است. اما در این مورد میانگین همه مدل ها کارساز نیست. تغییر اقلیم در کوتاه مدت معمولا مورد علاقه مردم نیست و تغییرات اقلیم طی ۱۰، ۲۰ یا ۳۰ سال آینده مهم است. مشاهدات ما مبنی بر اینکه شاخص افزایش در گذشته و در مراحلی تغییر کرده برای پیش بینی های دهه ای بسیار مهم است.

گروه تحقیقاتی شامل پژوهشگرانی از آزمایشگاه لس آموس دانشگاه شرق انگلیس (University of East Anglia)، دانشگاه واشنگتن و آزمایشگاه محیط دریایی پاسیفیک و دانشگاه دال‌هاوسی کانادا بودند که در این مطالعه مشارکت داشتند.